EMRE AYDIN+GRİPİN-SENSİZ İSTANBUL'A DÜŞMANIM
Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi
İçimi döktüm bugün, yokluğunla konuştum
Tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi
İçimden çıktım bugün, içimle konuştum

Yüzünü ilk kez gören bir çoçuk gibi
Gördüm kendimi gördüm
Kırıldı ayna paramparça
Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur, gel, gel, gel, gel
Ben sensiz istanbul'a düşmanım.

Kestiğim ümitlerden yelkenler yaptım ama
Yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım

Kaybetmenin tiryakisi bir çoçuk gibi
Sustum, kendime
Kırıldı ayna paramparça
Paramparça ne varsa kadınım
Yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur, gel, gel, gel,gel
Ben sensiz istanbul'a düşmanım


en iyi klip
Ölsem , ölsem , ölsem
Hemen şimdi
Kaçsam , gitsem , kaçsam
Tam da şimdi

Bu kez pek bir

afili yalnızlık
Aldatan bir

kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bu kez pek bir

afili yalnızlık
Ağlayan bir

kadın kadar düşman
Tuzaklar kurmuş üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum , çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm

Sövdüm , sövdüm , sövdüm ben dünyaya
Acılara , sokaklara , ait olmaya ,insanlara

Bu kez pek bir

afili yalnızlık
Aldatan bir

kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bu kez pek bir

afili yalnızlık
Ağlayan bir

kadın kadar düşman
Tuzaklar kurmuş üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum , çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm

Değmezmiş hiç uğraşmaya
Bu kez mecalim yok hiç dayanmaya , dayanmaya

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum , çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm